Ιστορίες που εμπνέουν

Σύγχυση θηλών:
Τι είναι και γιατί συμβαίνει

Η σύγχυση θηλών είναι κάτι που συχνά φοβίζει τις μητέρες που θηλάζουν. Πολλές φορές όμως η χρήση του μπιμπερό ή άλλων μεθόδων σίτισης είναι απαραίτητη, είτε για ιατρικούς είτε για άλλους λόγους. Μπορεί το μωρό πραγματικά να μπερδευτεί με τη διαφορά της θηλής της μαμάς του και αυτή του μπιμπερό; Κι αν ναι πώς γίνεται; και πώς μπορούμε να το αποφύγουμε;

Ας ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά: Τι είναι σύγχυση θηλών;
Είναι ένας όρος που περιγράφει τη δυσκολία των μωρών να μεταβούν από τη σίτιση με μπιμπερό στη σίτιση από το στήθος της μαμάς τους. Αρκετά μωρά αρχίζουν να προτιμούν το μπιμπερό, να αρνούνται το στήθος και να αρχίζουν να στρεσάρονται και να κλαίνε όταν πρέπει να θηλάσουν. Φυσικά αυτό οδηγεί σε μη επαρκή σίτιση και αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, σε αποθηλασμό.

Η αλήθεια είναι πως οι θηλή του μπιμπερό διαφέρει πολύ από τη μητρική. Τόσο σε υφή, όσο σε μέγεθος και ελαστικότητα. Επίσης κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρό πρέπει να καταβάλει μια προσπάθεια για να φτάσει σε αυτό, το γάλα. Είναι σημαντικό το πώς θα πιάσει τη θηλή, που θα τοποθετήσει τη γλώσσα, πως θα ρουφήξει και πότε θα καταπιεί. Και αρκετές φορές πρέπει να περιμένει για να φτάσει σε αυτό το γάλα. Με το μπιμπερό τα πράγματα είναι πιο απλά, η σίτιση πιο “παθητική” και η ροή πιο εύκολη. Το μωρό δεν χρειάζεται να περιμένει. Αυτό του δίνει μια άμεση ικανοποίηση αλλά πολλές φορές αν πρέπει να επιστρέψει στο στήθος και να καταβάλλει πάλι προσπάθεια (εκεί που του ερχόταν τόσο εύκολα!) μπορεί να του δημιουργήσει εκνευρισμό και εν τέλη άρνηση.

Πώς θα καταλάβουμε ότι το μωρό έχει πάθει σύγχυση θηλών; Αρχικά να πούμε ότι δεν παθαίνουν όλα τα μωρά σύγχυση θηλών. Κάποια μωράκια εναλλάσσουν πολύ εύκολα το στήθος με το μπιμπερό. Κάποια άλλα μπορεί να χρειαστούν βοήθεια. Ειδικά τα πρόωρα μωράκια που συνήθως έχουν λιγότερη δύναμη είναι πιο επιρρεπή στο να προτιμήσουν την εύκολη ροή του μπιμπερό. Χαρακτηριστικά δείγματα της σύγχυσης θηλών είναι το μωρό να δυσκολεύεται να πιάσει τη θηλή της μαμάς του, να την πιάνει λάθος με αποτέλεσμα να την τραυματίζει, να κλαίει κάθε φορά που προσπαθεί να θηλάσει απ’ τον εκνευρισμό του που δεν έρχεται αμέσως το γάλα, ή απλά να θηλάζει με τρόπο αναποτελεσματικό και να μην παίρνει αρκετό γάλα. Έτσι και το στήθος της μητέρας μπορεί να πρηστεί, αφού δεν αδειάζει σωστά και κατ’ επέκτασιν να μειωθεί η παραγωγή γάλακτος.

Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση;
Αρχικά να πούμε τι κάνουμε για να αποφύγουμε τη σύγχυση θηλών.
Πρώτα απ’ όλα αποφεύγουμε να δώσουμε πιπίλα ή μπιμπερό πριν το βρέφος συμπληρώσει τον πρώτο μήνα ζωής του. Εννοείται πως αν υπάρχει ανάγκη δεν θα αφήσουμε το μωρό χωρίς γάλα αλλά θα χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικούς τρόπους σίτισης όπως είναι το κουταλάκι, η σύριγγα, το κυπελάκι ή το σωληνάκι*. Επίσης εάν δώσουμε μπιμπερό φροντίζουμε η θηλή του να είναι χαμηλής ροής.

Αν παρόλα αυτά το μωρό πάθει σύγχυση θηλών τι πρέπει να κάνουμε; Να επιμένουμε!!! Βάζουμε το μωρό στο στήθος όταν βλέπουμε ότι αρχίζει πεινάει, πριν όμως αρχίσει να κλαίει από την πείνα, διότι τότε, σίγουρα θα είναι πιο ανυπόμονο. Επίσης βοηθάει πολύ η επαφή skin to skin δηλαδή το μωράκι γυμνό, μόνο με την πάνα του να ακουμπάει απ’ ευθείας στο σώμα της μητέρας του. Αυτού του είδους η επαφή ενισχύει το δεσμό μητέρας βρέφους και έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει πολύ στο θηλασμό. Βγάζουμε με το χέρι μας λίγο γάλα και το βάζουμε στο στόμα του μωρού, έτσι ενισχύουμε τη “διάθεσή” του να πιάσει τη θηλή. Τέλος προσπαθούμε να αυξήσουμε λίγο τη ροή. Πώς θα το κάνουμε αυτό; με μαλάξεις στο στήθος και ελαφριές πιέσεις την ώρα που το μωρό θηλάζει κρατώντας το στήθος με τα δάχτυλα σε σχήμα C. Δηλαδή ο αντίχειρας να βρίσκεται στην πάνω πλευρά του στήθους και τα τέσσερα άλλα δάχτυλα από κάτω να το στηρίζουν.

Είναι σημαντικό όσο το μωρό δεν θηλάζει αποτελεσματικά να γίνονται αντλήσεις με θήλαστρο ώστε να διατηρηθεί η παραγωγή και να μην γίνει η μειωμένη παραγωγή ένα επιπλέον πρόβλημα στην προσπάθεια του θηλασμού.

Σε κάθε περίπτωση αν μια μητέρα νοιώθει φόβο για τον αν θα τα καταφέρει, αμφιβολίες για το αν το μωρό πιάνει σωστά η θηλάζει αποτελεσματικά, αν χρειάζεται βοήθεια για να θηλάσει, είναι καλό να απευθυνθεί σε κάποιον σύμβουλο θηλασμού. Διότι μπορεί ο θηλασμός να είναι μια φυσική διαδικασία είναι όμως και μια διαδικασία που διδάσκεται και στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτεί γνώσεις και προσπάθεια.